Такім чынам, надышоў апошні дзень нашага "кругасветнага" падарожжа па Беларусі. Нагадаем, што прачнуліся мы на сядзібе для рыбакоў пад Мазыром. Пад’еўшы яечню з беконам і кава, трэба было рухацца далей у канчатковую кропку нашага маршруту, адкуль мы і пачалі нашы рух вакол Беларусі - у Гомель.

А пакуль па дарозе ў нас апынуўся Мазыр, вядомы сваім квасам, медавухай і збіценем.

Тут вас сустрэне антуражная прадаўшчыца і рамонт часоў СССР, а таксамасмачнейшая медавуха. Аддаўшы па 4 рублі за літровую бутэльку, медавуха і збіцень былі адкладзены на фініш нашага трыпа, калі можна будзе пакінуць машыну і расслабіцца.

Вось уваход у тую самую краму. Знаходзіцца ён справа, калі стаяць тварам да заводу.  Дарэчы, калі жадаеце паставіць прадаўшчыцу ў тупік, спытаеце, чаму завод завецца "Мозырьпиво", калі піва гэты завод не выпускае ўжо 30 гадоў.

Зусім побач з "Мозырьпиво" ёсць яшчэ адна выбітнасць, якую вы не знойдзеце ні ў адным даведніку. Гэта Мазырскі клуб Маржавання, які размяшчаецца ў доміку шырынёй два на два метры з такой жа маленечкай таблічкай. На жаль, у нас не своечасова разрадзіўся фотаапарат і паказаць мы вам яго не зможам, але, магчыма, хтосьці з мясцовых нам зможа даслаць фота гэтага месца.

Акрамя гэтага, у Мазыры ёсць яшчэ адно цікавае месца - "гарадзішча на Замкавай гары". Падыходзячы да яго, мы ўбачылі шмат старадаўніх хат. У сам жа комплекс мы не пайшлі: ад даўніны там толькі музей і застаўся, ды і ўваход платны. 

На гэтым мы скончылі сваё знаёмства з Мазыром і адправіліся ў Гомель. Шкада было ўсведамляць, што наша падарожжа падыходзіць да канца: да Гомеля заставалася крыху больш за 50 кіламетраў. Наш трып вельмі хутка сканчаўся.

На пад'ездзе да Рэчыцы нам на вочы патрапілі вышкі, якія пампуюць нафту. Мы не маглі не пад'ехаць бліжэй і не зрабіць пару кадраў.

На гэтым участку мы налічылі каля 30 вышак, якія пампавалі нафту. Як вы ведаеце, Гомельская вобласць, у прыватнасці Рэчыцкі раён, лічыцца сталіцай нафтаперапрацоўкі. У тым жа Мазыры ёсць свой нафтаперапрацоўчы завод.

Да Гомеля заставаліся лічаныя кіламетры. У мясцовых хлапчукоў мы спыталі, куды вы звычайна водзіце гасцей горада: практычна ўсё ў адзін голас сказалі - у парк. Поўная назва галоўнай гомельскай выбітнасці - палацава-паркавы ансамбль Румянцавых і Паскевічаў. Дарэчы, вы таксама можаце паглядзець яе разам з адной нашых экскурсій - вось і спасылачка на яе.

Многія заяўляюць, што ён нават лепш за Парк Чалюскінцаў у Мінску. Мы вырашылі праверыць, ці так гэта. Забягаючы наперад, скажам, што гэта сапраўды апынулася так. Гледзіце, якія атрымаліся фота!

Мясцовы “Белы дом" - Палац Румянцавых-Паскевічаў. Наогул, гомельскі парк - гэта цэлы комплекс будынкаў і цікавых месцаў: палац, Паляўнічы дом, лебядзінае возера, парк атракцыёнаў, Зімовы сад, аглядная вежа, пешаходны мост праз раку, набярэжная, цеплаход, які катае ўсіх ахвотнікаў па Сожы, пара бараў і рэстаранаў, сабор святых Пятра і Паўла, капліца-магільны склеп,  вяслярная база і пляж.

Дарэчы, з бараў, асабліва калі вы яшчэ маладыя душой, параім "Кварцірнік". Гэта моладзевае месца з цікавымі людзьмі і прыезджымі артыстамі. А калі вы ўжо пабачылі жыццё і жадаеце цішыні, то над "Кварцірнікам" ёсць рэстаран "Праванс" з найсмачнай еўрапейскай кухняй.  Папалуднаваўшы з панарамай на раку, мы працягнулі вывучаць парк.

Нам пашчасціла патрапіць у парк як раз у той час, калі расквіталі дрэвы і кветкі. У параўнанні з Віцебскай вобласцю ў Гомель ужо прыйшло лета. Мы нарэшце змаглі зняць цёплую адзежу і пагрэцца на сонейку.

Гэта - Вежа агляду, якая працуе да 7. Улетку там немагчыма сустрэць заход, бо цямнее пасля 8. Гэта вежа з'яўляецца часткай былога цукровага заводу, які некалі размяшчаўся на гэтым месцы.

На выхадзе з парку знаходзіцца велічны Гомельскі Драматычны тэатр. Падыдучы бліжэй, мы ўбачылі, што заўтра павінен быў прайсці спектакль "Ромео і Джульета" ў сучаснай апрацоўцы.

Скончыць наша падарожжа мы вырашылі ў самай вядомай гомельскай перасоўнай кавярні  "Cup of Peace". Тут часта грае музыка, запісаная яшчэ на вінілавыя пласцінкі, і выступаюць вулічныя музыкі-вандроўцы. Хапае тут і мясцовых.

Дзякуй, што былі з намі ўсе гэтыя дні. Ну а мы пойдзем спрабаваць мазырскую медавуху, збіцень і ўспамінаць, як гэта было. Назірайце за нашымі новымі праектам, а мы паспрабуем паказаць вам Беларусь.

Дзень першы - З Гомеля ў Магілёў праз сядзібу Талстых
Дзень другой - З Магілёва ў Полацк праз духоўны Віцебск
Дзень трэці - З Полацку ў Браслаў і трохі зімы ў маі
Дзень чацвёрты - З Браслава ў Гродна
Дзень пяты - З Гродна ў Брэст праз Белавежскую пушчу
Дзень шосты - З Брэста ды ў балоты

Трохі канкрэтыкі для аматараў лічбаў:

Агульная адлегласць: 3300 км
Выдатак паліва: 180 літраў дызелю
Дзён у дарозе: 7
Сярэднія кошты на начлег: ад 30 да 60 рублёў
Сярэдні чэк за абед: 3-4 рублі

З нашым маршрутам можна азнаёміцца вось на гэтай карце.