{{text}}
Эпічнае падарожжа па Беларусі, якое здзейсніла каманда VETLIVA, падыходзіць да свайго лагічнага завяршэння. Вось-вось наша кола замкнецца, і мы апынёмся ў зыходнай кропцы. Для тых, хто ўсё прапусціў, нагадаем наш маршрут у апошні раз:
У эпічнага вандравання павінен быць не меней эпічны фінал, і мы яго вам абяцаем. Паехалі!
Мазырскі піваварны завод заснаваны ў 1885. Адзін з найстарэйшых у Беларусі.
Піўны завод з'яўляецца самай сапраўднай славутасцю Мазыра. Ён, дарэчы, вядомы не дзякуючы піву, а традыцыйным беларускім напоям: квасу, збітню і медавусе. За імі мы, дарэчы, і адправіліся.
Цікавы факт ад VETLIVA: цяпер можна паспрабаваць не толькі традыцыйныя беларускія напоі, але і стравы, якія ў старыя часы бачылі на сваіх сталах толькі князі! І ў VETLIVA для гурманаў ёсць цэлых два гастратуры: адзін па Беларусі і іншы — па смачных установах Мінска.
Антураж мясцовай фірмовай крамкі пераносіць нас прама ў часы СССР. Працягнуўшы прадаўшчыцы запаветную купюру, мы набылі збіцень і медавуху. Шкада толькі, што зняць спробу нам давядзецца толькі ўвечары, бо хутка зноў за руль!
Цікавы факт ад VETLIVA: савецкая атмасфера характэрна не толькі для беларускай глыбінкі. Досыць успомніць, што ролю савецкага Брадвея ў фільме «Стылягі» выконваў мінскі праспект Незалежнасці. І гэта не адзіная лакацыя сталіцы Беларусі, якая засвяцілася ў кіно.
Дарэчы, можаце паджартаваць над жанчынай, якая варта за прылаўкам, і спытаць яе, чаму ж завод дагэтуль завецца Мозырьпиво, калі пенны напой тут не выпускаюць ужо больш трыццаці гадоў? Напэўна, яна адкажа вам жартам у адказ. І вось з гэтага для вас пачнецца Мазыр.
Пройдучы ўсяго некалькі метраў, вы натыкнецеся на сапраўды дзіўнае месца — «Мазырскі клуб маржавання». Зрэшты, дзе яшчэ яму быць, як не ў горадзе з самым буйным портам на рацэ Прыпяць!
Наступнай славутасцю Мазыра, з якой нам давялося пазнаёміцца, стала гарадзішча на «Замкавай Гары». У 1155 годзе Мазыр быў падораны Юрыем Даўгарукім князю Святаславу. Акрамя замчышча, у горадзе тады яшчэ проста нічога не было. Цяпер на гары Камунараў (менавіта так яна завецца) знаходзіцца толькі ўзноўлены варыянт славутасці Мазыра. На замчышча мы не пайшлі, затое ўдосталь налюбаваліся старадаўнімі хатамі на падыходзе да яго.
Пара было працягваць наша падарожжа па Беларусі на аўтамабілі. Да Гомелю заставалася крыху больш за 50 км, але і па дарозе нам яшчэ давядзецца ўбачыць адно цікавае месца.
Напэўна вы ведаеце, што менавіта пад Рэчыцай былі ў свой час адкрыты радовішчы нафты. Мабыць, нафтавыя вышкі не назавеш славутасцю ў прамым сэнсе гэтага слова. Аднак іх незвычайныя сілуэты цікава разбаўляюць раўнінныя пейзажы, якія праплываюць за акном падчас падарожжа ў Рэспубліку Беларусь.
Мы налічылі парадку 30 вышак, пакуль ехалі. І гэта відавочна не мяжа, бо Рэчыца лічыцца нафтавым кландайкам сінявокай. Дарэчы, у пачатку нулявых кошты тут былі нават вышэй, чым у сталіцы!
На пад'ездзе да Гомелю мы перш за ўсё звязаліся з мясцовымі хлопцамі і дзяўчынамі і спыталі іх, з чаго пачаць знаёмства з горадам. Адказ пачулі адназначны: «З парку». Туды мы, уласна, і рванулі.
Мясцовы «Белы дом»: галоўны корпус палаца Румянцавых-Паскевічаў.
Галоўная і безумоўная дамінанта палацава-паркавага ансамбля імя Румянцавых-Паскевічаў, са знаёмства з якой пачынаецца практычна любая экскурсія ці тур у Гомель, гэта палац. Сярод славутасцяў Гомелю ён займае адмысловае месца: як і ў былыя часы, менавіта ў яго сценах праходзяць сустрэчы высокапастаўленых асоб дзяржавы.
Рада ад VETLIVA: збіраецеся здзейсніць падарожжа па гарадах Беларусі самастойна, як мы, абавязкова скарыстайцеся нашым гайдам. Ён дае каштоўныя рады, як правесці ў Гомелі дзень-два і дзе спыніцца. Адным словам, зачыняе ўсе турыстычныя гештальты адным скокам.
Працягласць набярэжнай Сажа складае парадку 800 м.
Ансамбль насамрэч складаецца з цэлага комплексу розных будынкаў і лакацый:
Пасля прагулкі нам, канешне, захацелася падмацавацца. Два самыя падыходныя месцы для гэтага якраз былі непадалёк: рухомы, маладзёжны бар «Кварцірнік» і рэстаран з еўрапейскай кухняй «Праванс», размешчаны прама над ім, угары. Аднавіўшы сілы, мы адправіліся далей.
Вясна — ідэальны час для таго, каб пазнаёміцца з паркам. Усё вакол квітнела і пахла: у параўнанні з пачаткам нашага падарожжа па Беларусі, калі мы ўмудрыліся патрапіць у снежную завею, тут ужо было практычна па-летняму цяпло.
На чарзе ў нас яшчэ адно знакавае месца Гомелю. Цяпер гэта месца завецца вежай агляду, а некалі яно было часткай цукровага заводу, які размяшчаўся на тэрыторыі палацава-паркавага ансамбля. Перспектыва забрацца наверх і сустрэць заход здаецца неверагодна павабнай, але мара разбіваецца аб бар'ер рэальнасці: вежа працуе да 19.00, а цямнее значна пазней.
Пабадзяўшыся па парку, мы адправіліся да галоўнага выхаду. Ён выходзіць на плошчу Леніна, і тут таксама ёсць, што паглядзець. У Гомелі доўгі час не быў асобнага будынка для тэатральных пастановак, і вось, у сярэдзіне XX стагоддзя, ён нарэшце з'явіўся.
Гомельскі абласны драматычны тэатр пабудаваны ў 1954 годзе.
Наведванне спектакля Гомельскага драматычнага тэатра можа стаць ідэальным завяршэннем насычанага падзеямі дня. Нам жа пара было расчахляць набытую ў Мазыры медавуху, так што мы з вамі развітваемся. Дзякуй усім тым, хто правёў гэты тыдзень побач з намі. Відэасюжэт пра фінал нашага падарожжа чакае вас!
А для аматараў канкрэтыкі — коратка пра трып у лічбах:
ПАДАРОЖНІЧАЦЬ - ЗНАЧЫЦЬ ЖЫЦЬ!
Падпішыся на рассылку!
Цікавыя падарожжы па Беларусі, гайды па гарадах, парады па санаторыях, гастратуры,
навіны і акцыі з лепшымі коштамі на адпачынак.
Гастратур па Беларусі: дзе паесці па-княжацкаму?
1
1
2...
517