Лёзна

Лёзна - месца, адкуль родам Марк Шагал і дзе знаходзіў натхненне нямецкі мастак-баталіст Фабер дзю Фор

Гарадскі пасёлак Лёзна лічыцца адным з самых ціхіх і спакойных, але, разам з тым, ён вельмі адметны і цікавы для замежных турыстаў. Калі накіроўвацца ва ўсходнюю частку Віцебскай вобласці, але абавязкова трапіш у гэты горад, які, дарэчы, раней належыў знакамітаму беларускаму магнацкаму роду князёў Агінскіх.

У Лёзненскім раёне на плошчы амаль у 1,5 тысячы квадратных кіламетраў пражывае каля 19 тыс. чалавек. Глеба ў гэтым раённым цэнтры багатая карыснымі выкапнямі: тут актыўна здабываюць пясок, даламіт, торф і сапрапель.

Некалькі цікавых фактаў аб гарадскім пасёлку Лёзна:

• Мястэчка Лёзна лічыцца радзімай знакамітага мастака-авангардыста Марка Шагала. Тут да гэтага часу жывуць сваякі вялікага майстра жывапісу. Дарэчы, Шагал вельмі любіў прыязджаць у Лёзна: там жыў яго некалькі дзіўны, але вельмі любімы дзядуля, які дапамагаў убачыць будучаму авангардысты незвычайнае ў самых звычайных рэчах.

• У пачатку першай сусветнай вайны ў 1812 годзе ў Лёзна размяшчаўся адзін з французскіх палкоў генерала Маршала, у складзе якога знаходзіўся нямецкі мастак Фабер дзю Фор. Менавіта гэтае месца натхніла мастака напісаць шэраг знакамітых батальных карцін, якія дэманстравалі ход бітвы паміж двума супрацьлеглымі лагерамі французскай і рускай войскаў. У наступстве гэтыя працы выстаўляліся ў найбуйнейшых сусветных выставачных галерэях.

• У час другой сусветнай вайны недалёка ад Лёзна знаходзіўся ў палоне ні хто іншы, як сын Іосіфа Сталіна - Якаў Джугашвілі.

Гістарычная замалёўка гарадскога пасёлка Лёзна

Самыя першыя звесткі аб гэтым месцы сустракаюцца толькі ў 15 стагоддзі. Тады ж Лёзна сустракаецца і на картах мясцовасці. Праз два стагоддзі гэты пасёлак становіцца ўласнасцю роду князёў Агінскіх, якія займалі высокія пасады ў палітычнай і дзяржаўнай дзейнасці.

У пачатку 19 стагоддзя ў мала каму вядомае мястэчка Лёзна сталі прыязджаць шырока вядомыя асобы. Акрамя французскіх маршалаў, у 1800 годзе тут пабываў рускі паэт і палітычны дзеяч Г.Р. Дзяржавін. Прыехаў ён сюды па распараджэнні Паўла I з мэтай высветліць ўмовы жыцця сялян, якія пакутуюць ад голаду.

У канцы 18 стагоддзя, як і многія іншыя беларускія гарады, Лёзна адышоў да Расеі, аднак праз стагоддзе пасёлак стаў належаць прыватнай асобе. Толькі з 1924 года Лёзна зноў стаў тэрыторыяй БССР.

Cучаснае Лёзна

Лёзна славіцца сваёй вытворчасцю лёну не толькі на тэрыторыі Беларусі, але і за яе межамі. 5 гадоў таму тут прайшлі абласныя Дажынкі - фестываль ушанавання работнікаў сельскай гаспадаркі і сабранага ўраджаю. Пасля гэтага свята горад, вядома ж, значна змяніўся.

У гэтым невялікім мястэчку вы не ўбачыце панэльных шматпавярховак, не пачуеце таксама шуму вялікага горада. Жыццё тут працякае ціха і спакойна, аднак мясцовыя жыхары абавязкова распавядуць турыстам аб археалагічных помніках эпохі неаліту, якія былі зафіксаваныя на тэрыторыі Лёзненскага раёна. Лёзненцы любяць распавядаць пра тое, што іх малая радзіма некалькі стагоддзяў таму лічылася цэнтрам ганчарнага рамяства - тут выраблялася знакамітая бабіноўская кераміка. Дарэчы, каб навучыцца унікальнай тэхнікі лепкі з гліны, адмыслова ў Лёзна прыязджалі майстры з іншых абласцей Беларусі.

Для замежных турыстаў Лёзна ўяўляе вялікую цікавасць, нягледзячы на ​​сваю невялікую тэрыторыю і адсутнасць сусветна вядомых славутасцяў. Тут нібы лягчэй дыхаецца: зялёныя лясы, невялікія рачулкі, лугі і палі быццам акунаюць у свет казак, былін і паданняў ...