Раўбічы

Вёска Раўбічы

Вёска Раўбічы размешчана ў 16 км ад МКАД у лагойскім напрамку. Невялікая вёска здабыла папулярнасць у 1974 годзе. Менавіта тады непадалёку ад яе быў пабудаваны аднайменны рэспубліканскі цэнтр алімпійскай падрыхтоўкі па зімовых відах спорту, які адначасова з гэтым з'яўляецца адным з самых папулярных гарналыжных курортаў Беларусі.

Гісторыя вёскі Раўбічы

Ў аснове назвы вёскі - старажытнае імя Роўба, паходжанне каранёў якога дакладна невядома. Ад імя яго нашчадкаў - "роўбічаў" - і ўтварылася ў выніку сучасная назва "Раўбічы". Нягледзячы на тое, што шырокую вядомасць гэты населены пункт Беларусі атрымаў дзякуючы пабудове гарналыжнага курорта, ужо з сярэдзіны XVII стагоддзя тут пачалі адбывацца дзіўныя падзеі.

У 1650 годзе мясцовы жыхар знайшоў на дрэве нерукатворны абраз Божай Маці. На тым самым месцы, дзе яна была здабыта, узвялі васьмівугольную капліцу. Землі Раўбіч у той час прыналежалі ваяводзе Крыштофу Валатковічу. Пачуўшы пра цудоўную з'яву, ён разам са сваёй жонкай Альжбетай Друцкай-Сакалінскай тут жа прыехаў пакланіцца абразу. Праз некалькі гадоў уладальнікам земляў стаў Гаўрыла Халява, які ўзвёў на землях Раўбіч маёнтак і жыў тут, таксама, як і папярэдні гаспадар, аддаючы даніну павагі капліцы і абразу. Ён жа заснаваў непадалёк вёску Халяўшчына, жыхары якой, нароўні з жыхарамі Раўбіч, шанавалі абраз.

Ішоў час, цудатворны абраз абараняў жыхароў вёскі ад усякіх бед - і ад хвароб, і ад наступстваў вайны. Нават калі рэліквію выкралі злодзеі, а капліца неўзабаве пасля гэтага згарэла - абраз хутка зноў вярнуўся на законнае месца, паколькі злачынцы не змаглі жыць з гэтым грахом на душы.

Пасля другга падзелу Рэчы Паспалітай Раўбічы сталі часткай Расійскай імперыі. Уніяцтва падвяргалася ганенню, затое шляхта ахвотна ахвяравала на будаўніцтва каталіцкіх храмаў. Дзякуючы гэтаму, ужо ў 1862 годзе ў Раўбічах з'явіўся касцёл Святога Мацвея. Аднак каталіцкім храмам ён прабыў нядоўга: ужо праз 4 гады касцёл стаў праваслаўным храмам, асвячоным у гонар Успення Божай Маці.

Росквіт доўжыўся да наступу ўлады Саветаў. Царкву зачынілі, і адразу ж разам з гэтым знік і цудатворны абраз. Пасля Вялікай Айчыннай вайны храм быў моцна пашкоджаны, аднак у 1976 году яго адрэстаўравалі і ў будынку размясціўся музей народнай творчасці. Наведваючы Раўбічы, абавязкова зазірніце сюды. У музеі прадстаўлена шырокая экспазіцыя рэліквій, якія патрапілі сюды пасля зачынення храмаў савецкай уладай:

• скульптуры святых Пятра і Паўла, святога Георгія, Мікалая-Угодніка і архангела Міхаіла,
  
• Царская брама з саломы,
  
• калекцыя беларускай адзежы канца XIX - пачатку XX стагоддзяў з розных рэгіёнаў.
  

Экскурсіі ў "беларускую Швейцарыю", ці Раўбічы сёння

Сучасныя Раўбічы ўжо не проста вёска, а элітны катэджны пасёлак, куды часцяком арганізуюцца экскурсіі. Прыгожая гарыстая мясцовасць, стыльныя катэджы, гарналыжны комплекс побач - усё гэта ўражвае і вабіць сюды турыстаў. Калі Вы марыце пабываць у Швейцарыі, пачніце з Раўбіч. Цалкам верагодна, што гэта невялікая вёсачка ўразіць Вас не менш, чым гэта еўрапейская краіна!